دانلود فیلم ما همه با هم هستیم بدون سانسور , دانلود فیلم ما همه با هم هستیم به صورت رایگان , دانلود فیلم ما همه با هم هستیم با لینک مستقیم , دانلود فیلم ما همه با هم هستیم اپارات , دانلود فیلم ما همه با هم هستیم اپارات کامل , دانلود فیلم ما همه با هم هستیم نماشا , دانلود فیلم ما همه با هم هستیم تماشا , دانلود فیلم ما همه با هم هستیم آپارات

بازیگران فیلم : حمدرضا گلزار,  مهران مدیری,  لیلا حاتمی,  ویشکا آسایش,  جواد عزتی,  هانیه توسلی,  پژمان جمشیدی,  مانی حقیقی,  سروش صحت,  حسن معجونی,  مهران غفوریان,  نادر فلاح,  سیروس گرجستانی,  علی شادمان,  رضا ناجی,  سیاوش چراغی پور,  سام نوری,  فرزین محدث,  بهادر مالکی,  یداله شادمانی,  مهدی حسینی نیا,  شیرین آقارضاکاشی,  بهزاد قدیانلو,  اشپیتیم آرفی,  لیدا فتح اللهی,  شیوا بلوچی,  دانیال کاظمی

 

نقد و بررسی در ادامه مطلب

 

 

نقد و بررسی فیلم ما همه با هم هستیم: 

آن­ چه در مواجهه با فیلمی چون «ما همه با هم هستیم» می توان نوشت به غیر از شرایط عجیب تولید آن و حضور ویترینی از ستارگان طاق و جفت سینمای ایران در آن­هم در قالب نقش­هایی کوتاه و عموماً گذری، سردرگم بودن ژانر و لحن آن است. این که به تماشای فیلمی بنشینی که حتا ندانی متعلق به چه ژانری است اتفاقی است که دست کم انتظار رخ دادنش را در سینمای کمال تبریزی نداریم.
علاوه بر ژانر، فیلم در حفظ لحن خود نیز ناتوان است و تغییرلحن های چندباره ی آن به کار لطمه می زند.
کاری به این ندارم که دستمزد این تعداد بازیگر مطرح از کجا آمده است بلکه سوال اصلی ام این است که لزوم بهره­گیری فیلمساز از این تعداد چهره­ی شاخص برای ایفای نقش­هایی که حتی به­درستی پرداخته هم نشده­اند چیست؟ آیا مثلاً نقش­هایی را که هانیه توسلی، حسن معجونی و یا حتا ویشکا آسایش ایفا کرده­اند بازیگرانی کمتر شناخته­شده با دستمزدهای کم­تر نمی­توانسته­اند ایفا کنند؟ حضور لیلا حاتمی و مهران مدیری (که بازیگرانی سخت­گیر در انتخاب نقش­هایشان هستند) هم در قالب این نقش­های مسطح با چنین شخصیت­پردازی­های پرحفره­ای خود جای بحثی جداگانه دارد.
اگر منصفانه بنویسم نمی­توان از ایده­ی اولیه­ی نسبتاً جذاب «ما همه با هم هستیم» گذشت. فیلم بنا بوده براساس این طرح چالش­بر­انگیز با چاشنی طنز ساخته شود و به مباحث مهم سیاسی اشاره کند. حال نیز اشاره به سیاست در فیلم بارز است و می­توان آن­را اثری با بن­مایه­ی سیاسی به­شمار آورد. فیلمساز به شکلی نمادین اشاراتی به مباحث گوناگون سیاسی و البته اجتماعی داشته است. شخصیت­های فیلم که بیشترشان نام و شهرت مشخصی هم ندارند هریک می­توانند نمادی از یک شخصیت حقیقی باشند؛ مثلاً پزشکی که باعث مرگ یک هنرمند بزرگ شده است، فیلمسازی که جایزه نمی­برد، زنی که فیلم­های شخصی­اش در فضای مجازی پخش شده­اند و ... اما پرداخت بسیار شتاب­زده و کلی به هریک از این شخصیت­ها و عبور عجولانه از آن­ها باعث می­شود جذابیت­های دراماتیک کار در نطفه خفه شوند و شخصیت­ها با ابهاماتی در انگیزه­ها و رفتارهایشان به حال خود رها گردند.
فیلم به لحاظ اجرا ساختاری قابل­قبول دارد اما نقطه­ضعف بزرگش فیلمنامه است، فیلمنامه­ای که موقعیت­های آن به قصه تبدیل نمی­شوند و در سایر مقاطع روندی تکراری و خنثی را طی می­کند.
نکته­ای دیگر این­که دیده­ام برای توصیف این فیلم بارها از واژه­ی «مبتدل» استفاده شده است حال آن­که آخرین ساخته­ی کمال تبریزی هرگز فیلم مبتذلی نیست بلکه بیش­تر سردرگم است؛ فیلمی که احتمالاً کنترل عناصرش از دست شخص فیلمساز هم خارج شده و بنابراین تکلیفش را با مخاطبش نمی­داند.
فیلم در بخش­هایی از خود بهمان یادآوری می­کند که کارگردانش کمال تبریزی­ست و برخی مولفه­های ثابت آثار او به لحاظ اجرایی در «ما همه با هم هستیم» هم دیده می­شود اما شاید کم ملاطی فیلمنامه و شاید بهره­جویی بی­مورد فیلمساز از تجملات و زرق و برق­های اضافه باعث شده است تبریزی در حد و اندازه­ی فیلمسازی باقی بماند که برای ساخت فیلمی دشوار و پربازیگر آمادگی لازم را نداشته است.